İçinde yaşadığımız, günümüz modern toplumlarında, yaşamlar otomatikleşti ve birbirini tekrarlayan döngüler silsilesi ile hayatlar harcanmaya devam ediyor.

Acele yaşamlar, bitmek bilmeyen işler, ağırlık yaratan meşguliyetler, sonu gelmeyen huzursuz sorumluluklar...

Öyle bir döngü ki bu kobay farelerinin çember içerisindeki hareketlerine benziyor. Amaçsız ve hızla çember içerisinde hareket eden farenin çember içerisinde kalmaktan ve harekete devam etmekten başka şansı yoktur. Çemberin dışına adım atarsa parçalanacak veya zarar görecek.

Günlük yaşamımız da buna çok benzemiyor mu? Alışkanlıklarımız var bizim. Alışık olduğumuz yaşamlardan çıkmaya korkuyoruz. Aynı kobay faresi gibi, parçalanmaktan, zarar görmekten korkuyoruz ve hayatlarımızı bir döngü silsilesi olarak yaşıyor eğer dışarı adım atacak cesareti bulamazsak o döngü içerisinde tamamına erdiriyoruz.

O kadar korkuyoruz ki bizi tanımlamayan yaşamı sürdürmek çok daha kolay geliyor.

Seni tanımlamayan akışa ait misin? Yoksa değiştirmek istiyor musun?

‘Düzenim bozulur, hayatım alt üst olur diye endişe etme. Nerden biliyorsun hayatının altının üstünden iyi olmayacağını' demiş Şems-i Tebrizi.

Ve ne kadar güzel söylemiş.

Değiştirmek nasıl mı mümkün olabilir? Anda kalarak başlayabilirsin. Anda kalmak, anı deneyimliyor olmak farkında yaşamın baş unsurlarından.

ANDA KALMAK: bireyin geçmişte yaşadıklarına takılı kalmadan, gelecekte olacakların senaryosunu kurgulamadan sadece ve sadece içinde bulunduğu anın deneyimidir.

Anda kalma halini en kuvvetli olarak nefes, meditasyon, yoga çalışmalarında deneyimlersin.

Anda olup olmadığını Mel Robbins’in tavsiye ettiği diş fırçalama metodu ile kendin de test edebilirsin.

Her sabah dişini sağ elinle fırçalıyorsan, yarın sabah sol elinle fırçala bakalım neler fark edeceksin?